.

یادمه بچه که بودم به خاطر سختی روزه گرفتن ، عید فطر رو خیلی دوست داشتم . اصلا کلی ذوق می کردم  وقتی بین برنامه های تلویزیون یه دفعه برنامه قطع می شد و گل و سبزه و آهنگ و دالام دولوم راه می افتاد که عید اعلام شد و عیدتون مبارک و از این حرفا !

اما یه چیزش خیلی بد بود !

اینکه شب عید همه خونه نشین می شدند و هیچ کس نمی رفت عید دیدنی !

.

.

.

.

آخه مشهور بود که اگه شب عید خونه کسی باشی ، زکات فطره ات می افته گردن میزبان !  این بود که کسی مهمان نمی پذیرفت !

اما من بچه بودم و دلم دید و بازدید عید می خواست . اونم عیدی که اینقدر از اومدنش ذوق زده می شدم  !

همیشه با خودم می گفتم که اگه بزرگ شدم، حتما حتما شب عید فطر یه مهمانی بزرگ راه می اندازم و همه ی کسانی را که می شناسم دعوت می کنم تا بیان و با هم شادی کنیم این عید دوست داشتنی را !

خب فوقش یه کمی هم پول بیشتری از جیبمون می ره بابت زکات فطره ی مهمان ها

اما در عوض کلی دل ها شاد می شه !

.

بزرگتر که شدم ، دیگه دلم نمی خواست شب عید فطر مهمونی بگیرم !

نه اینکه از  پول دادن زکات فطریه ی مهمونا بترسم بلکه به این خاطر که می دیدم چقدر فرصت ها را از دست داده ام و نتونسته ام بهره ببرم .

فرصتهایی که می شد بهتر از این از آن ها استفاده کرد . فرصت هایی که شاید نباشیم تا دوباره آن ها را به دست بیاریم !

از وقتی عقلم رسید و متوجه این مسئله شدم ، شب های عید فطر همیشه یه غم بزرگ رو دلم بوده و هست ...

حالا دیگه نمی دونم کدوم درسته و کدوم غلط ، فقط می دونم امسال هم شاد نیستم !

نه فقط به خاطر از دست رفتن فرصت هام ، بلکه به خاطر مردمی که خاطره ی خوشی نداشتند از مهمانی امسال

مردمی که افطار را با موشک باز کردند و زنگ بیدار باش سحرهاشون ، صدای توپ بود و گلوله !

کاری از دستم بر نمیاد براشون اما کاش دیگه هیچ مادری بدن پاره پاره ی فرزندش را روی دست نگیره

کاش هیچ کودکی درد یتیمی را احساس نکنه

کاش ....

***********************

حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است
::

عیدتون مبارک