سلام

اصلا نمی خوام گله کنم و آه و ناله کنم

اصلا از خدا خواستم که در این مدت اونقدر بهم توانایی بده که اجازه ی هیچ گونه گله و نق زدنی رو به خودم ندم، حتی پیش خودش

اما الان انقدر غم تو دلم نشسته که خدا می دونه 

.

چند وقت پیش با دوستم در مورد مشکلات و صبر در برابرشون صحبت می کردیم من می گفتم زندگی و مشکلاتش مثل مدرسه و امتحاناتش می مونه اما دوستم موافق نبود

من میگم: کلاس ها و مقطع های تحصیلی میزان درجه تقوای فرد رو مشخص می کنه و توی اون مقطع هم باز شاگرد زرنگ و تنبل داریم

و خدا با توجه به توانایی فرد ازش امتحان میگیره هرچه شاگرد زرنگ تر، امتحانش سخت تر و با اون شاگرد تخس و بی ادب سعی می کنه بیشتر کنار بیاد

به نظرم یه شاگرد زرنگ باید علاوه بر اینکه درسش رو خوب یاد می گیره برای اینکه بتونه بهترین نتیجه رو هم بگیره و بیشتر به دل معلم بشینه باید علاوه بر احترام استاد و شاگردی یک رابطه ی صمیمانه با معلم برقرار کنه بهش بگه می دونم که خیلی برام زحمت می کشی می دونم که همه ی این سخت گیری ها بخاطر اینه که دوستم داری

.

به نظرم بیماری یکی از سخت ترین امتحاناتی هست که خدا از بنده هاش می گیره و وقتی این امتحان سخت تر میشه که یکی از عزیزانت بیمار بشه

.

خدا کنه از این امتحانای سخت سربلند بیرون بیایم

مادربزرگ خدابیامرزم همیشه دعاشون این بود "الهی افتاده و احتیاج مند نشم" و خدا را شکر نشدند

و دعای من همیشه این بوده که خدایا پدر و مادرا رو سالم و سلامت نگه دار و هیچ وقت احتیاج مند بچه هاشون نکن که با اینکه یه راه میانبر برای تعالی هست اما اگه سرافکنده بشی دیگه راه برگشت خیلی سخت میشه خیلی و من هیچ وقت اهل ریسک نبودم

.

می دونم که حکیم ترینی و ته تغاری بودن منم بی حکمت نیست و می تونه زمینه آزمایش و امتحانات فراوون باشه و می دونم که شاگرد زرنگی نیستم اما تو رو خیـــــــــلی قبول دارم می دونم که مثل همیشه بهم کمک می کنی

.

خدایا بهم کمک کن شرمنده ی تو و خودم و عزیزترینم نشم

.

ببخشید اگه مطلب پراکنده ای شده یه کم ذهنم آشفته است

التماس دعا

.

یاعلی