سلام

1:

همگیمون شاید بارها درباره ی جنسیتمون فکر کردیم که من اگه دختر بودم یا پسر بودم چطوری بودم و گاها حسرت می خوریم به داشتن یکسری ویژگی ها، آزادی ها و شرایط جنس مقابلمون.

اما خیلی وقت ها هم خدا را شاکر میشیم که پسر یا دختر آفریده نشدیم.

خیلی از خانوم ها شاید به خاطر آزادی هایی که به نظر میاد آقایون دارند معترضند، مثلا از نحوه ی پوششون، اینکه باید توی ظهر گرم تابستون با روسری و مانتو و بعضا با ساق دست و چادر و ... باشند، در حالیکه آقایون خیلی راحت ترند.

البته باید بگم من به اینکه خودم رو توی ظهر گرم تابستون بین یک عالمه پارچه می بپیچیدم افتخار می کردم.

2:

شاید بارها براتون پیش آمده که عده ای را توی خیابون ببینید که لباس مشکی پوشیدند، درسته؟ با خودتون چی فکر می کنید؟

 معمولا میگیم لابد عزیزی را از دست دادند خدا بهشون صبر بده. درسته؟

حالا بعد از این همه مقدمه چینی می خوام یک اعترافی بکنم. 

من و شاید خیلی از خانوم های دیگه الان به پوشش آقایون حسرت می خوریم و حسودی می کنیم.

این که مشکی بپوشی و با افتخار راه بری و خودت رو عزادار عزیزترین موجود عالم نشون بدی، اونقدر بزرگ و مفتخر هست که آرزو کنی ای کاش پسر بودی.:(

پی نوشت: ایام رو به همگی تسلیت می گم، امیدوارم بتونیم از این روزها وفرصت هایی که در اختیارمون گذاشته شده بیشترین استفاده رو کنیم.

التماس دعا

یاعلی