توقف در اتوبان
جمعه, ۹ مرداد ۱۳۹۴، ۰۷:۲۴ ب.ظ
این روزها با بهانه و بی بهانه؛ تمام هستی ام را نشانه می رود:
"و من أَعرَضَ عن ذکری فإنّ لهُ معیشةً ضنکاً و نحشُرُهُ یومَ القیامةِ أعمی" طه/۱۲۴
و من أعرَضَ عن ذکری ...
و من أعرَضَ عن ذکری ...
امید نوشت: "والّذین جهدوا فینا لنهدینَّهُم سُبُلَنا..."
همراه نوشت:
شرط لازم حرکت: "... و هیّئ لنا مِن أمرِنا رَشَدا" کهف/۱۰
شرط کافی حرکت: "أُولئکَ یُسرِعونَ فی الخیرات و هُم لها سبقون" مومنون/۶۱
الحمد لله که راهم با علی مستقیم است