یَأَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ الْیهَُودَ وَ النَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَ مَن یَتَوَلهَُّم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنهُْمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (51)
.
اى کسانى که ایمان آورده اید، یهود و نصارا را به دوستى برمگزینید. آنان خود دوستان یکدیگرند. هر کس از شما که ایشان را به دوستى گزیند در زمره ی آن هاست. و خدا ستمکاران را هدایت نمى کند. (51)
فَترََى الَّذِینَ فىِ قُلُوبِهِم مَّرَضٌ یُسَرِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نخَْشىَ أَن تُصِیبَنَا دَائرَةٌ فَعَسىَ اللَّهُ أَن یَأْتىَِ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَیُصْبِحُواْ عَلىَ مَا أَسرَُّواْ فىِ أَنفُسِهِمْ نَادِمِینَ (52)
آنهایى را که در دل مرضى دارند مى بینى که به صحبتشان مى شتابند، مى گویند: مى ترسیم که به ما آسیبى رسد. اما باشد که خدا فتحى پدید آرد یا کارى کند، آن گاه از آنچه در دل نهان داشته بودند پشیمان شوند. (52)
وَ یَقُولُ الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَقْسَمُواْ بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانهِِمْ إِنهَُّمْ لمََعَکُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُواْ خَاسرِِینَ (53)
آنها که ایمان آورده اند مى گویند: آیا اینان همان کسانند که به خدا سوگندهاى سخت مى خوردند که با شما خواهند بود؟ اعمالشان باطل گردید و خود در زمره زیانکاران درآمدند. (53)
- ۵ دلانه
- ۲۲ بهمن ۹۴ ، ۰۸:۰۰