وظیفه یا نتیجه ؟

چند روز پر از استرس و نا آرامی و وحشت سپری شد

روزهایی که نه آرام داشتم و نه قرار

ترس از آینده ای چهارساله ، همراه با نکبت و فساد و فقر و بدبختی

یا مدتی آشوب و درگیری و ناامنی و گریه های رهبری در نماز جمعه و .. و بعد ... اقتصادی ویران و متلاشی و تورمی به چا مانده از مفسدان و ...

هر دو بد بود و هر دو ناامید کننده

اما

راه روشن بود

باید پیش می رفتیم و روشنگری می کردیم

باید جلوی ضرر را می گرفتیم

نباید اجازه می دادیم ایران عزیزمان بیشتر از این غرق شود در منجلاب تباهی ای که برایش به بار آورده اند ...

نگذاشتند

نخواستند

گویا راضی هستند به وضع موجود

که آنان

نه قربانی

بلکه شریک جرمند ...

امروز اما

شرمنده نیستم

افتخار می کنم و سربلندم که به روحانی رای ندادم

آرامش فعلی ام را مدیون وعده ی مهربان پروردگارم هستم که فرمود : إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ‏

 ما یاری کردیم 

ان الله لا یخلف المیعاد

حتما نتیجه خواهیم گرفت

شاید دیر

اما حتما

.

.

سید مظلوم ما رای نیاورد و خادم حرم ماند

لابد

لیاقت داشتنش را نداشتیم

چهار سال دیگر ریاضت می کشیم

شاید

لایق شویم

الحمدلله که آوار خرابی های اقتصادی آینده ی مملکت روی سر کسی می ریزد که مسبب آن است

کاش

کمی

شعور

سیاسی داشتند

مردم

ما

 

به یقین یوسف ما آمدنی ست

 

کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"کارگران مشغول کاراند!احداث ضریح"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"چند روزی مانده به اتمام ضریح"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"مهدی فاطمه آید،تماشای ضریح"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"عید امسال:نماز:صحن بقیع"
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع:"فلش راهنما،مرقد زهرای شفیع"
‏"به یقین یوسف ما آمدنی ست"

------------------------------------------------------------------- 

عیدتون خیلی مبارک

امشب رو دست کم نگیریم، روایت هست که بعد از شب قدر، از پر برکت ترین شب هاست 

التماس دعا

------------------------------------------------------------------

عمل بابا فعلا منتفی شد ...

چون باید یک هفته قبل عمل بستری باشند تا آزمایشات مختلف انجام بشه و متاسفانه بیمارستان مربوطه تخت خالی نداشته

آخه به این فکر نمی کنند کسی که میره بیمارستان از سلامت جسمی مناسبی برخوردار نیست، چرا وقتی تخت ندارین وقت میدین؟

مگه یه بیمار قلبی چقدر توان سفر داره

ملتمس دعای خیر دوستان هستم همچنان

الهی خدا سایه پدر و مادر ها رو از سرمون کم نکنه

و اسیران خاک رو مورد رحمت قرار بده

ممنون از تمام دوستان و بزرگواران بابت دعاها و دلگرمی هاتون

یاعلی

میشه اینجا درد و دل کنم؟

سلام

میشه اینجا یه کم خودم باشم؟ متزلزل و گریون

میشه یه کم همون دختر ته تغاری و لوس باشم؟ بدون هیچ ادا و قیافه ای

میشه بگم یک هفته اس که تنهام چون مامان و بابا برای عمل رفتن

بگم حتی وقتی میدونستم عمل چشم مادر تا لحظه مرخص شدنشون فقط چند ساعت طول کشیده و تو این چند ساعت چندین بار با خودشون و آبجی و بقیه صحبت کردم و در جریان لحظه به لحظه اش بودم، وقتی آبجی عکس مادر رو با کلاه و لباس اتاق عمل گذاشت وقتی همه قربان صدقه مادر می رفتن که تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد عزیزترین، من عکس رو سریع رد کردم و هیچی نگفتم هیچی

مگه چقدر طاقت دارم که بخوام زوم کنم روی عکسی که همه ی دنیای منه و تو اون لباسا ببینمشون

این ها هنوز قسمت خوب ماجراس


اما بابا، پنج شنبه باید راهی تهران بشن برای انجام آزمایشات اولیه تا اگه مشکلی نبود و کهولت سن مانع عمل نشد، عمل قلب انجام بدن

و من باید هر بار که با مادر صحبت می کنم بهشون اطمینان بدم که من خوبم، غذا میخورم، تنها نمی مونم و... تا خاطر بابا آسوده بشه که نیاز نیست مادر زودتر برگردند

در کنار این ها باید روضه خونی های خانواده رو توی گروه تحمل کنم و هیچی نگم و بشم دختر آرام و شاید حتی سنگدل خونه، وقتی خواهرا مدام میخوان مانع تراشی کنن برای رفتنشون و من موافقم و مدام تکرار می کنم دکتر بهتر از من و شما میفهمه تحمل عمل رو نداشته باشن عمل نمی کنه، بقیه اش هم بسپرید به خدا

ولی مگه بقیه جای من هستن، منی که با مادر، زجر کشیدن لحظه به لحظه ی بابا رو میبینم

لطفا دعا کنید باباجانم صحیح و سالم تر از الان به خونه برگردن

من دیگه حتی تحمل بغض قورت دادن رو هم ندارم

دعا کنید مرگ من در بهترین زمان و قبل از تمام عزیزانم باشه

نظر تو چیه؟

سلام

:)

لبخندم به خاطر جو حاکم بر کشوره، خوشم میاد وقتی می بینم چطور همه رو به شور انداخته

وقتی دیدگاه های مختلف رو می بینی و میخونی، که با دیدن مثلا یه مناظره که همه از یک دریچه دوربین دیدن چه برداشت های مختلفی میشه خیلی جالبه، نگاه ها و برداشت های طرفدارای کاندیدای مختلف که هیچ، طرفدارای یه کاندید واحد هم دیدگاه های تا این حد متفاوت...

یکی جار و جنجال های انتخاباتی رو ذات مناظره میدونه و طرفدارشه، یکی نقد می کنه، یکی میگه چه خوب گفت فلان حرف رو اون یکی ...

جالب تر اون هایی هستند که از قبل مناظره میگن: جلوی هوچی گری های دولت رو فقط آرامش آقای رئیسی می تونه بگیره چون در مقابلش سلاحی ندارن(البته با تحلیل بیشتر و دقیقتر)، از یه طرف بعد مناظره میگن: حقا که هیچ کس آقای قالیباف نمیشه که به جای این که دنبال رای جمع کردن باشه، دنبال روشن گریه.

درسته که وقتی تو خیابون چهار نفر دعوا راه میندازن و تو سر وکله ی هم میزنن؛ نگاه همه رو به خودشون معطوف می کنن، اما بنظرم اینا بیشتر از دعواشون نیستند، باید ببینی کی وسط این دعواها، دنبال علت دعوا و حلشه... شاید اصلا نتونه حلش هم بکنه اما مهم تلاشیه که می کنه مهم در راه بودنشه...

شاید این، به اصطلاح روشنگری ها از نظر خیلی ها خوب باشه اما به نظر من همین قدر که می دونیم کافیه، نیازی نیست بیشتر از این پته ی هم رو روی آب بریزن و مردم رو بدگمان تر کنن، میشه بدون این دادو قال ها نقد کرد و عملکرد دولت رو زیر سوال برد و در کنارش برنامه های خودشون رو بیان کنند.

کاش متوجه باشیم که همیشه حق با اونی که صداش رو بالا می بره نیست...

الهی به امید تو

------------------------------------------------

میگم: نظر تو چیه؟

میگه: هیچی... وقتی شماها به نتیجه رسیدین، بگید کیه من بهش رای بدم  :|||

استحقاق چی رو داریم؟

داشتم فکر می کردم قراره چی بشه؟ قراره چیکار کنیم و چی به سرمون بیاد

یه عده فکر می  کنند عقل به سرمون اومده و اشتباهات دوره های قبل تکرار

نمیشه و اصلح انتخاب میشه 

اما من به این فکر می کنم که واقعا انقدر آماده هستیم که بتونیم اصلح رو انتخاب کنیم؟

بنظرم تبلیغات و مناظرات و ... بی تاثیر نیست اما مسئله ای که بیشترین اهمیت رو داره

عملکرد خودمونه

یعنی رسیدیم به نقطه ای که بتونیم یکی که خدایی عمل کنه رو انتخاب کنیم؟

مثل زمان انقلاب و قبلش مطمئنا سخنرانی ها تاثیرگذار بوده اما این آمادگی در مردم

ایجاد شده که خواهان یکی مثل حضرت امام (ره) بشن، مردم خواستند، خون دادند و

استحقاق پیدا کردند

حالا ما واقعا استحقاقش رو داریم؟

خدایا به خون پاک شهدای مدافع حرم، ما را لایق بهترین ها کن

استراتژی شکست

امروز من با اندک سواد سیاسی ام ، فهمیدم که نباید به روحانی رای بدهم

چون

او آنقدر پیر است که وعده های چهار سال پیش خود را هم علی رغم تمام فیلم ها و اسناد موجود ، به یاد نمی آورد ... #من_نگفتم

آنقدر کارنامه ی ضعیفی دارد که علی رغم تمام پررو بودن و لاپوشانی های چهارساله ، اعتراف کرد که ضعف هایی دارد .. #اصلاح_نظام_بانکی  #تقریبا_هیچ 

این برای اویی که در تمام این چهار سال جز از خوبی ها و دستاوردهای خیالی اش نگفته ، یعنی رسیدن به آخر خط ... #انفعال

روحانی در نشست خبری امروزش تمام شد

حتی اگر رای بیاورد ...

علی برکت الله

عید در عید

سلام

سال نوتون مبارک... ایام هم بر شما مبارک تر باشه الهی

اصلا ماه رجب از دوست داشتنی ترین ماه هاست، یکجورایی با خودش شعف میاره مخصوصا وقتی یادت میاد ماه "یامن ارجوه لکل خیر و..." هست و تو چقدر منتظر این دست به چانه گرفتن بودی

دیدین وقتی یه خواسته ای از کسی داریم، مثلا پدر و مادرمون؛ با توجه به صلاحدید و موقعیتی که داریم و دارند با اون خواسته موافقت یا مخالفت می کنند اما یه روزایی می دونیم که قرار نیست نه بشنویم اگه کمی زرنگ باشیم حواسمون به  اون روزا هست و خواسته هامون رو اون روز مطرح می کنیم مثلا کوچکترها وقتی مهمون میاد می دونن بزرگترا راحت تر حرفشون رو قبول می کنند و... 

ماه رجب هم از اون ماه هایی هست که خدا نه نمیگه دیگه بستگی به حواس جمعی ما داره که چقدر سر خم کنیم و ازش درخواست کنیم، اگه کوتاهی کنیم خودمون ضرر کردیم

اما این درخواست ها وقتی قشنگ تر میشه که دیگران رو هم یاد کنیم، دست هامون رو به آسمون من برای تو، تو برای من، برای هم دعا کنیم :)

+خدا را باید شکر کرد بخاطر این همه توجه، این همه دوست داشتن...

خوب باشید الهی

مادر

✍️ می گویند؛
مـادر، مدارِ آرامیست که؛
اهل خانه را، سکون و قرار می بخشد!

امروز فهمیدم، اگر نبودی؛
زمین،سالها پیش،مدارِ آرامشش را گم کرده بود.

تو تنها مُسکِّنِ دردهای اهل زمینی
مــ❤️ـادر

---------------------------------------

عیدتون خیــــــــــــــلی مبارک... الهی بهترین عیدی ها رو از حضرت بگیرید و مهم ترین و بهترینش فرج فرزندشون صاحب الزمان

التماس دعا

یاعلی

کپی پیستِ صلواتی

سلام

نمی دونم چرا چند وقته نمی تونم درست برنامه ریزی کنم و به همه کارها و علاقه مندی هام برسم 

یکی همین سر زدن به وبلاگ دوستان، خیلی وقت ها هم می خونم و نمی رسه نظر بگذارم، بدتر از همه این ها حرف هایی که برای نوشتن هست و نوشته نمیشه

امروز یه مطلبی رو یه وبلاگی می خوندم که خیلی جای تفکر داشت یکی از جملاتش رو اینجا میگذارم برای اینکه بیشتر بهش فکر کنم و حواسم بهش باشه

خدا مانع سر راه ما نمیذاره که مانع رو بزنیم کنار... مانع قرار میده که توسط اون مانع بنده اش رشد کنه...

پی نوشت: خیلی خوبه که موقع کپی کردن مطلب از وبلاگ هاتون قید می کنید که با ذکر صلوات یا دعای فرج همراه باشه، شرطی شدم دیگه موقع کپی هر مطلبی یه صلوات هم ضمیمه اش می کنم:)

پی نوشت تر: دست هامون رو به آسمون من برای تو ، تو برای من، برای هم دعا کنیم

کوثر

شهادت سیده زنان عالم، حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها رو تسلیت عرض می کنم

حضرت آقا فرمودند: من تمام حوائجم و خواسته هایم را جمع می کنم می گذارم برای فاطمیه ...

 و ما چه راحت از این ایام می گذریم، کاش بیشتر قدر بدونیم 

کدام خانه ی ملت؟

📝رای اعتماد وزیر ویژه خوار از خانه‌ی کدام ملت ؟

🔹رانت خوار ترین وزیر کابینه، برای بار دوم از مجلس اعتماد گرفت! به عبارت دیگر خانه ی به اصطلاح ملت، بازهم به مردی که مسکن مهر را مزخرف می دانست اعتماد کرد! این چند روز به اندازه ی کافی از ویژه خواری و خوی آقازادگی جناب آخوندی صحبت به میان آورده شده، اما سوال اینجاست که مجلس دقیقا به چه چیز یک مدیر ویژه خوار اعتماد کرده ؟

🔹به مانور حقارت در خرید ایرباس مرجوعی یک کشور دیگر که قرارداد آن به صورت مخفیانه و بدون در اطلاع گذاشتن کمیسیون عمران صورت گرفت؟
به مزخرف دانستن طرح مسکن مهری که 4 میلیون نفر را صاحب خانه کرده و چشم امید بسیاری از مردمان کشور خصوصا مستضعفین به آن بود؟
به حادثه قطاری که علی رغم هشدارها و تذکرات در جلسه استیضاح قبلی، مجددا منجر به کشته شدن بیش از 40 نفر از هموطنان شد یا به همایش گردی های آقای وزیر؟

🔹امروز خانه ی ملت! بار دیگر به وزیری رای اعتماد نشان داد که مهم ترین دغدغه کاری اش دبیری همایش"برچسب انرژی"!! بوده و حتی طرح مسکن اجتماعی وی علی رغم وعده های بسیار و علی رغم این که توانایی پوشش دادن مستضعفین را نداشته، تنها در حد حرف و شعار باقی مانده است! نبود برنامه مشخص برای مدیریت وزارت راه، بی برنامگی در تهیه مسکن بر اساس نرخ ازدواج سالانه، شائبه فعالیت های اقتصادی فرزندان وی با وزارتخانه، بی توجهی به بافت های فرسوده، تنها بخشی از مدیریت ضعیف وزیری است که با بورس وزارت نفت توانست دکترای خود را بگیرد و از لحظه چشم باز کردن به دلیل رانت های فامیلی - باجناقی بر مسند ریاست تکیه زده است.

🔹جمهوری اسلامی ایران در این سال ها به کرات داغ ویژه خواری را بر پیکر خویش تحمل کرده است اما سوال این است که خانه ملت دقیقا خانه ی کدام ملت است؟ ملتی که در خانه های مزخرفی زندگی می کنند که عباس آخوندی آن را قبول ندارد یا ملتی که در حادثه قطار کشته می شوند و عباس اخوندی تنها به گفتن " نگران نیستیم، مسافران بیمه بوده اند" بسنده می کند؟

#امیرحسن_سقا

توکل

به همه کسی و همه چی اعتماد داریم جز اصل کاری که وجود و عدم هممون و تمام عالم در دست اونه

اصلا وقتی یکی باشه که بگه تو میتونی نتونستی من هستم

ناخوداگاه دل آدم آروم میشه و این باعث میشه همه چی حل شه

انقد که به یه آدم که معلوم نیست واقعا کاری ازش ساخته باشه همین که می گه برو غمت نباشه دلمون گرم میشه و آروم میشیم

حالا انقد که خدا میگه من هستم تو برو جلو انگار نه انگار

الیس الله بکاف عبده

به جای اینکه از خدا مدد و یاری بخواهیم و توکل به خدا داشته باشیم و به ریسمان محکم چنگ بزنیم 

به ریسمان پوسیده متوسل میشیم بعد که ریسمان پاره میشه و کارمون به سرانجام نمیرسه گله و شکایتشو به خدا میبریم و طلبکار میشیم

خدایا چنان کن سرانجام کار 

تو خشنود باشی و ما رستگار

اللَّهُمَّ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً 

وَ لَا تُحْوِجْنِی إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ 

وَ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى طَاعَتِکَ

خداوندا، هیچ‌گاه مرا به اندازه‌ى یک چشم برهم زدن به خود وامگذار و به هیچ‌یک از آفریده‌هایت محتاج مگردان و دلم را بر [انجام]طاعتت استوار بدار.

به پیچ تند نزدیک می شویم...

فکر کن میخوای از جایی به جای دیگه بری و چند تا ماشین و راننده هم باشه، از میون ماشینا ماشینی که بهتر باشه و راننده ای که سالم و سرحال باشه رو انتخاب می کنی، اینطوری خیالت راحته که راننده راه بلده و ماشینم کم نمیاره وسط راه

سوار ماشین میشی و چند نفر دیگه هم به عنوان مسافر سوار این ماشین میشن و حرکت می کنید

حالا این وسط می بینی مسافر بغل دستت سیر خورده و بوی بد دهنش حالت رو خراب می کنه، میای بخوابی تا کمتر اذیت بشی اون یکی سرماخورده و مدام سرفه می کنه و اینطوری راه رو برات سخت تر می کنه

به نظرت این مسائل تقصیر راننده اس یا ماشین؟
هیچ کدوم...

تو بهترین ماشین و بهترین راننده رو انتخاب کردی، حالا این مسافر پیاده میشه و یکی دیگه سوار میشه شاید بهتر شاید بدتر، غرش رو که نباید سر راننده یا ماشین زد
هیچ عقل سلیمی این کار رو نمی کنه

ما سوار ماشین انقلاب اسلامی شدیم و با بهترین راننده ممکن(حضرت آقا(حفظه الله))، حالا اگه کسی کم کاری می کنه و این مسیر رو سخت می کنه دلیل نمیشه از ماشین و راننده ایراد بگیریم
هر مسیری پر از خطر و دست انداز و پیچ و خم هست، اما همین که در حرکتیم برای رسیدن به مقصد، خدا را شاکر باشیم 

#کمربند ایمان

#عینک بصیرت

برداشتی از سخنان حاج آقا قرائتی

ولی شناسی

گفت : چطور میتونم به یکی ثابت کنم آقا «مقام معظم رهبری» از اولیا الله هست ؟

گفتم: رها کن، نمی تونی ، ضمن اینکه کار عبثی هست، کسی که ولی شناس باشه نیازی به اثبات نداره ، برای فهم ولی بودن آقا ، طهارت جان لازمه نه بیان اثباتی...

گفت: آخه خیلی امام زمان رو دوست داره... فقط با آقا مشکل داره... نمی تونه ولی بودنش رو بپذیره...

گفتم: دلهای کوفیان هم با امام حسین بود اما شمشیرهاشون با بنی امیه بود... 

-------------------------------

مطلب بالا از وبلاگ بزرگواری هست، اجازه گرفتم تا مطلبشون رو به همراه سوالی که برام پیش اومد و جواب ایشون رو اینجا نشر بدم.

سوال کردم: این قبول که اگه دل آماده باشه خودش میره پی ولی خدا اما شاید بعضیا زمینه اش رو نداشتن یعنی اصلا در محیطی نبودن که بخواد به سمتش کشیده بشن یا شاید نیاز به واسطه دارن بازم نباید اثبات کرد، حرفی زد؟

جواب ایشون رو در ادامه مطلب بخونید لطفا :)

اللهم عجل...

مستضعفیم

همه مون مستضعفیم 

در مقابل دشمن، در مقابل دنیا و تجملاتش، در مقابل ..

در مقابل خودمون، هوای نفسمون

بیا و نجاتمون بده از این همه ضعف و بیچارگی

---------------------------

پ.ن: البته باید دعا کنیم که واقعا اسممون جز مستضعفین باشه که مستضعف در بند هست

اما دست از تلاش برنمیداره 

حتی در استخر کاخ سعدآباد...

أَیْنَما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فی بُرُوجٍ مُشَیَّدَةٍ 

هر جا که باشید ولو در حصارهای سخت استوار ، مرگ شما را در می یابد، 

 سوره نساء  - آیه: 100

آلزایمر

فکر کنم دارم فراموشی می گیرم

مدام باید به خودم تاریخ ها رو یادآوری کنم که نکنه فراموششون کنم

1، 14، 16، 20 فروردین، 1، 10، 14 اردیبهشت و ...

با اینکه مدام به خودم یادآوری کردم اما بازم فراموش کردم

فراموش کردم 11 دی رو، روزی که شوهر دوستم شهید شد

هنوز صدای گریه هاش تو گوشمه، وقتی تو بغل گرفته بودمش و باهاش گریه می کردم، فقط می گفت دعا کن خدا بهم صبر بده

آه ه ه... چه روزای سختی بود

12دی رو فراموش کرده بودم... روزی که حضرت آقا تشریف آوردن شهرمون

چه اشتیاقی داشتم و چه استرسی، مسیر حرکتشون از چهارراه نزدیک خونه بود بعد نماز نخوابیدم، خان داداش و خونواده اشم اومده بودن اونجا

یادمه همه خوابیده بودن و من داشتم آماده میشدم، فکر می کردم باید زودتر از همه اونجا باشم

اما مثل همه وقتایی که از استرس دل درد می گیرم انقد حالم بد شد که دیگه نتونستم حرکت کنم

یکی یکی رفتن و من تنها موندم خونه و اشک ریختم

بعد سخنرانی که برگشتن از تپه کفش هایی میگفتن که کنار چهارراه جمع شده بود

چقــــــد دارو خوردم که بتونم برای فردا آماده بشم

13 دی رو فراموش کردم، روزی که به لطف داروهای گیاهی سرپا شدم و آماده شدم برای دیدار دانشجویی

چفیه اهدایی آقا رو انداختم و خودمو رسوندم دانشگاه، با مینی بوس رفتیم محلی که برای دیدار آماده شده بود

بارون شدیدی اومده بود و کفشم گِلی و کثیف شده بود(تا مدت ها تمیزشون نمی کردم، به نظرم اون کثیفی ارزش داشت، اگه میشد هیچ وقت تمیزشون نمی کردم)

چند جا وایسادیم برای بازرسی، رسیدم به دوستم(که بعدا شد همسر شهید) مسئول یکی از بازرسیا بود، چقدر خوشحال بود، چقدر خوشحال بودم

بالاخره رسیدم، رفتم نزدیکترین جای ممکن

حضرت آقا وارد شدن اما چه سخت میشد پشت پرده اشک چهره آقا رو دید

چه فراموشکار شدم، چطور تونستم همچین روزایی رو فراموش کنم؟

سفید و سیاه

روزی استاد وارد کلاس شد و از دانشجویانش خواست تا برای امتحان آماده شوند . همه با نگرانی منتظر شروع امتحان بودند . طبق معمول ، استاد برگه های امتحان را به صورت پشت رو، روی میز آنها گذاشت . وقتی همه برگه ها را پخش کرد، از دانشجوها خواست تا آن ها را برگردانند. همه متعجب شدند؛ چون هیچ سوالی در برگه نوشته نشده بود؛ فقط یک نقطه ی سیاه وسط برگه بود! استاد وقتی قیافه ی دانشجویان را دید، گفت: از شما می خواهم درباره ی چیزی که در برگه می بینید، بنویسید.

دانشجویان ، سردرگم شروع به انجام تکلیف غیر قابل توضیح خود شدند. در پایان کلاس، استاد تمام برگه ها را جمع کرد و با صدای بلند شروع به خواندن آنها کرد.

همه، بدون استثنا، نقطه ای سیاه را توصیف کرده بودند و درباره ی محل قرار گرفتن آن در وسط صفحه نوشته بودند. بعد از اتمام خواندن برگه ها ، در حالی که کلاس ساکت بود، استاد شروع به توضیح دادن کرد. او گفت: من قصد نمره دادن به شما را ندارم؛ فقط می خواستم چیزی را به شما بدهم تا درباره اش فکر کنید. هیچ کس درباره بخش سفید ننوشت . همه روی نقطه ی سیاه متمرکز شدند. چیزی شبیه این در زندگی هایمان اتفاق می افتد. همه ی ما فقط روی نقطه سیاه متمرکز می شویم. مشکل سلامتی که آزارمان می دهد، کمبود پول، مشکلی که در رابطه ما با یکی از افراد خانواده ی مان وجود دارد، یا ناامید شدن از یک دوست . 

نقطه های سیاه در مقایسه با داشته هامون خیلی کوچک هستن و ناچیز اما اجازه میدیم ذهنمونو درگیر و سیاه کنن

چشم از نقاط سیاه زندگی برداریم و از نعمتهایی که بهمون داده شده لذت ببریم شاد باشیم و شکرگزار زندگی رو با عشق سر کنیم

خوش باوری و حسن ظن نشانه سلامت نفس و صفای روح است، زیرا افرادی که ضمیر پاکی دارند در بیشتر موارد، به ذهنشان جز خیر و نیکی خطور نمی کند.

عیدتون مباااارک

 

الهی من چه می بینم ز احمد

چه زیبا منظری دارد محمد(ص)

مبارک بر علی و دخت احمد


طلوع صادق(ع) وجشن محمد(ص)

فتدبر

چند روزیه این آیات ذهنمو مشغول کرده

و من الناس من یقول ءامنا بالله و بالیوم الاخر و ما هم بمؤ منین (8)
یخدعون الله و الذین ءامنوا و ما یخدعون الا انفسهم و ما یشعرون (9)
فى قلوبهم مرض فزادهم الله مرضا و لهم عذاب الیم بما کانوا یکذبون (10)
و اذا قیل لهم لا تفسدوا فى الاءرض قالوا انما نحن مصلحون (11)
الا انهم هم المفسدون و لکن لا یشعرون (12)
و اذا قیل لهم ءامنوا کما ءامن الناس قالوا ا نؤ من کما ءامن السفهاء الا انهم هم السفهاء و لکن لا یعلمون (13)
و اذا لقوا الذین ءامنوا قالوا ءامنا و اذا خلوا الى شیطینهم قالوا انا معکم انما نحن مستهزءون (14)
الله یستهزئ بهم و یمدهم فى طغینهم یعمهون (15)
اولئک الذین اشتروا الضللة بالهدى فما ربحت تجرته(16)

در میان مردم کسانى هستند که مى گویند به خدا و روز رستاخیز ایمان آورده ایم در حالى که ایمان ندارند.(8)
مى خواهند خدا و مؤمنان را فریب بدهند(ولى) جز خودشان را فریب نمى دهند(اما نمى فهمند).(9)
در دلهاى آنها یک نوع بیمارى است، خداوند بر بیمارى آنها مى افزاید و عذاب دردناکى به خاطر دروغ هائى که مى گویند در انتظار آنهاست.(10)
و هنگامى که به آنها گفته شود، در زمین فساد نکنید مى گویند ما فقط اصلاح کننده ایم.(11)
آگاه باشید اینها همان مفسدانند ولى نمى فهمند.(12)
و هنگامى که به آنها گفته شود همانند سایر مردم ایمان بیاورید مى گویند: آیا همچون سفیهان ایمان بیاوریم؟ بدانید اینها همان سفیهانند ولى نمى دانند.(13)
و هنگامى که افراد با ایمان را ملاقات مى کنند مى گویند ما ایمان آورده ایم، ولى هنگامى که با شیاطین خود خلوت مى کنند مى گویند با شمائیم ما (آنها) را مسخره مى کنیم.(14)
خداوند آنها را استهزاء مى کند، و آنها را در طغیانشان نگه مى دارد تا سرگردان شوند.(15)
آنها کسانى هستند که هدایت را با گمراهى معاوضه کرده اند و (این) تجارت براى آنها سودى نداده ، و هدایت نیافته اند.(16)

وقتی به این آیات رسیدم یه گروه خاصی به ذهنم رسیدن، اما هر چی بیشتر فکر کردم دیدم اگه حواسمون رو جمع نکنیم می تونه خدایی نکرده توصیف حال خودمون هم باشه

خدایا پناه بر تو